قوانین در استایل مهم هستند؟
یکی از قوانینی که همیشه در دنیای استایل وجود داشته و شاید کمی هم عجیب و غریب به نظر برسد، پوشیدن رنگ قهوه‌ای در شهر بوده است، به ویژه زمانی که افراد به محیط کار می‌رفتند. این قانون به قدری ممکن است مسخره به نظر برسد که اگر اکنون کسی به شما بگوید «وقتی سر کار می‌روی، قهوه‌ای نپوش!» ممکن است برایتان خنده‌دار باشد. اما طبق قوانین گذشته، این نوع قاعده‌ها آن‌قدر سفت و سخت بودند که هنوز هم برخی افراد کلاسیک‌پوش و علاقه‌مندان به استایل، به نوعی معتقدند که مد و استایل قوانینی دارند و باید آن‌ها را رعایت کرد.
صد البته که این حرف درست است، اما برای اینکه قوانین را بشکنیم، ابتدا باید آن‌ها را بشناسیم. یکی از نقدهایی که همیشه به این موضوع داشتم این است که این صحبت‌ها نباید به زبان هر کسی بیفتد. افراد فعال در این صنعت باید برخی قوانین را بشناسند و سپس آن‌ها را با دلیل و منطق بشکنند. البته الزامی برای این کار نیست، اما وقتی شما به‌عنوان یک متخصص در زمینه استایل می‌دانید که چیزی را می‌شکنید و آن را با استدلال انجام می‌دهید، حس عزت نفس و انگیزه بیشتری پیدا می‌کنید. همیشه گفته می‌شود که کاری را طوری انجام دهید که گویی قرار است تغییرات بزرگی ایجاد کنید، حتی اگر این تغییرات به آن بزرگی نباشند. این نگرش می‌تواند انگیزه‌ای باشد که مسیر شما را با شوق و لذت بیشتری همراه کند.
در ادامه باید بگویم که قوانین استایل در هر فرهنگ و کشوری متفاوت است و این تفاوت‌ها در نحوه لباس پوشیدن افراد یک جامعه کاملاً نمایان است. شما به راحتی می‌توانید متوجه شوید که چیزی که ممکن است در فرهنگ ما زشت به نظر بیاید، در فرهنگ دیگری ممکن است زیبا و شیک باشد. به هر حال، هیچ نسخه واحدی وجود ندارد و حتی مقاله‌ای که در ادامه خواهید خواند، به بررسی فرهنگ‌های کشورهای دیگر اختصاص دارد. اما از آنجا که آقایان در ایران معمولاً با رنگ قهوه‌ای میانه خوبی ندارند، تصمیم گرفتم این مقاله را بنویسم تا کمی شما را بیشتر با رنگ قهوه‌ای آشنا کنم.
فهرست مطالب
تاریخچه No Brown In Town
قانون “No Brown in Town” یک قاعده نانوشته در دنیای مد و لباس انگلستان بود که به‌طور خاص بر پوشش مردان در محیط‌های کاری شهری تأکید داشت. این قانون از قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم سرچشمه می‌گیرد، زمانی که لباس‌های مردانه با قواعد اجتماعی سخت‌گیرانه‌ای همراه بود.
تاریخچه و ریشه‌ها
این قانون از تفکیک میان پوشش “شهری” و “روستایی” ناشی می‌شود. در آن دوران:
- رنگ قهوه‌ای به‌عنوان رنگی غیررسمی شناخته می‌شد که بیشتر به محیط روستا، شکار، و تفریحات آخر هفته مرتبط بود. قهوه‌ای در پارچه‌هایی مانند تویید و جیر، که مختص فعالیت‌های بیرون از شهر بودند، دیده می‌شد.
- رنگ‌های مشکی، خاکستری و سرمه‌ای، که تیره و رسمی‌تر بودند، به پوشش روزمره کارمندان و تجار در شهر اختصاص داشتند.
این تفکیک نمادی از احترام به محیط کار و نظم اجتماعی بود. کفش‌های قهوه‌ای، به‌ویژه، به دلیل پیوندشان با استراحت و اوقات فراغت، برای محیط‌های رسمی مناسب تلقی نمی‌شدند.
خب، با توجه به صحبت‌هایی که انجام شد، می‌توانیم حدس بزنیم که این قوانین آن‌قدر سخت‌گیرانه بوده‌اند که اگر فردی کفش قهوه‌ای می‌پوشید و در شهر قدم می‌زد، پیام‌هایی مشابه به قانون‌شکنی به دیگران منتقل می‌کرد. تصور کنید در دنیای امروزی یک‌باره گفته شود که آقایان به هیچ‌وجه نباید از رنگ کرم استفاده کنند! این موضوع ممکن است عجیب به نظر برسد، اما در واقع همین سخت‌گیری‌ها را در فرهنگ و کشور خودمان نیز شاهد هستیم. اگر کمی به گذشته برگردیم، متوجه می‌شویم که قوانین همیشه وجود داشته‌اند و مردم باید از آن‌ها پیروی می‌کردند؛ در غیر این صورت با آن‌ها برخورد می‌شد.
اما حرف من این است که قوانین گذشته با آنچه امروز می‌بینید تفاوت دارد. در گذشته، اطلاعات و دسترسی مردم بسیار محدود بود، اما در حال حاضر هر فردی می‌تواند حق رأی داشته باشد و خود را یک فعال اجتماعی بداند.
حالا با توجه به تعریفی که از این قانون داشتیم، می‌توانیم متوجه شویم که رعایت این قانون به این دلیل بوده که در گذشته مردم روستا از رنگ قهوه‌ای استفاده می‌کردند، بنابراین این تفکیک را از افراد شهری داشته باشند. لباس پوشیدن در آن دوران به نوعی به‌عنوان ابزاری برای ایجاد تمایز میان قشر بالا و پایین جامعه بود تا بتوان جایگاه اجتماعی هر فردی را تشخیص داد. و البته که این قانون به اشکال مختلف در فرهنگ‌های مختلف و حتی در جامعه خودمان نیز شاهد بوده‌ایم. پس این موضوع جدیدی نیست.
اما بیایید خیلی از حاشیه‌ها فاصله بگیریم و بپردازیم به اینکه رنگ قهوه‌ای دقیقاً چیست؟
رنگ قهوه ای دقیقاً چیست؟
رنگ قهوه‌ای مانند مشکی و سفید جزو رنگ‌های خنثی محسوب می‌شود و شما می‌توانید از آن به‌عنوان رنگی استفاده کنید که تأثیر منفی بر استایل شما نگذارد. مخصوصاً در کفش‌ها! مگر می‌شود آقایی وجود داشته باشد که یک جفت کفش قهوه‌ای در کمد لباسش نداشته باشد؟! قهوه‌ای، مانند مشکی، همیشه در طول تاریخ وجود داشته است، به‌ویژه در پارچه‌های پشمی و الگوهایی که نمادی از قدیمی بودن و وینتج بودن را به مخاطب منتقل می‌کند.
جذابیت، صمیمیت و گرمای این رنگ باعث شده که به راحتی با هر چیزی تطبیق پیدا کند. قهوه‌ای، برخلاف مشکی، می‌تواند تضاد بسیار خوبی با سایر رنگ‌ها ایجاد کند. به‌ویژه قهوه‌ای با رنگ آبی، یک ترکیب بی‌نظیر است؛ انگار که این دو همیشه کنار هم بوده‌اند و قرار است با هم بدرخشند. به همین دلیل است که شما به راحتی می‌توانید کفش قهوه‌ای را با شلوار جین بپوشید، اما با مشکی! هیچ وقت این ریسک را نکنید.
قهوه‌ای به راحتی می‌تواند جبهه خود را تغییر دهد. همینطور که می‌تواند در لحظات صمیمی و گرم باشد، به یک‌باره در طیف سایه‌های تیره‌تر، استایل شما را خشک، جدی و رسمی نشان دهد.
آیا این قانون «قهوه‌ای در شهر نپوشیم» به ما هم سرایت کرده است؟
در جواب کوتاه باید بگویم بله. در فرهنگ کشور ما، قهوه‌ای گاهی به عنوان رنگی نامناسب یا حتی زشت تلقی می‌شود و ممکن است خیلی سریع مورد قضاوت قرار بگیرید. البته این موضوع بیشتر در لباس‌های پایین‌تنه و بالاتنه مشاهده می‌شود. این همان قانونی است که می‌گوید شخصی مجاز به استفاده از رنگ قهوه‌ای در شهر نیست، و همین موضوع در برخی جاها به فرهنگ ما هم نفوذ کرده است. به همین دلیل است که در حال حاضر به آقایان توصیه می‌شود که در جلسات کاری و مصاحبه‌های شغلی از رنگ قهوه‌ای استفاده نکنند.
حتی دیده می‌شود که آقایان به شدت از رنگ قهوه‌ای بیزار هستند. شخصاً با افراد زیادی در جلسات مشاوره‌ای روبه‌رو شدم که متأسفانه در کمد لباسشان خبری از رنگ‌های قهوه‌ای یا مکمل آن (مثل کرم) نیست. معمولاً رنگ‌هایی مانند سرمه‌ای، مشکی یا سفید را ترجیح می‌دهند. به همین دلیل دیدگاه نسبتاً خوبی به رنگ قهوه‌ای ندارند، زیرا در صحبت‌های اطرافیان‌شان با واژه‌های نامناسبی مواجه می‌شوند، و همین موضوع باعث می‌شود که از این رنگ بیزار شوند.
استفاده از رنگ قهوه‌ای اما دارای چالش‌های زیادی است. ترجیح می‌دهم قبل از اینکه به برخی از آن‌ها بپردازم، دوباره برگردم به همان قانونی که از آن صحبت کردیم.
چرا قانونی مثل «هیچ قهوه‌ای در شهر» وجود داشت؟
این قانون ریشه در سنت‌های پوشش آقایانی دارد که در شهر کار می‌کردند. رنگ قهوه‌ای معمولاً رنگ لباس‌هایی بود که هنگام بازگشت به خانه یا آخر هفته‌ها می‌پوشیدند.در طول هفته، مردان مشغول به کار رنگ‌هایی مثل مشکی، آبی یا خاکستری به تن می‌کردند، آن هم در تونالیته‌های تیره و رسمی. در حالی که قهوه‌ای رنگ روستا، پارچه‌های تویید و کلاه‌های نمدی بود؛ و البته بیشتر از همه، رنگ کفش‌ها.تفاوت کلاه‌ها و کفش‌ها به خوبی این قانون را نشان می‌دهد.
اما کفش‌ها، به‌ویژه، نشان می‌دهند که این قانون چقدر منشأ انگلیسی دارد. برای دهه‌ها، کشورهای دیگر کفش‌هایی غیر از مشکی برای کار می‌پوشیدند، بدون آنکه نشانی از بی‌نزاکتی یا عدم رسمیت در آن دیده شود.
- ایتالیایی‌ها تقریباً فقط قهوه‌ای می‌پوشیدند، فرانسوی‌ها (با وجود محافظه‌کاری‌شان) به رنگ‌های دیگر گرایش پیدا کردند، و آمریکایی‌ها علاقه خاصی به رنگ‌های شرابی و قهوه‌ای نشان دادند.
- اما برای انگلیسی‌ها، کار یعنی مشکی. به همین دلیل، آن‌ها آزاد بودند که هر کسی را با کفش‌های قهوه‌ای به‌عنوان فردی غیررسمی یا در حالت استراحت تلقی کنند و عبارتی آهنگین مثل «هیچ قهوه‌ای در شهر» بسازند تا هر کسی که وسوسه می‌شد از این قانون تخطی کند، به یاد بیاورند.
کلاه‌ها نشان می‌دهند که این قانون همچنان کاربردی است. حتی امروز، اکثر علاقه‌مندان به کلاه‌ها می‌گویند که برای موقعیت‌های کاری کلاه قهوه‌ای یا سبز نمی‌پوشند و به رنگ‌های خاکستری یا شاید سرمه‌ای پایبند می‌مانند.
بنابراین، در این قطعه نسبتاً قدیمی از پوشش، این قانون همچنان معنا دارد و مردم را به یاد این موضوع می‌اندازد که باید با کار و تجارت، شایسته‌ترین رفتار را داشته باشند، با این حال، مهم‌ترین نکته درباره این قانون این است که دیگر قدیمی شده است. کفش‌ها، کت‌ها یا کت‌وشلوارهای قهوه‌ای دیگر برای محیط کاری در انگلستان یا هر جای دیگری ممنوع نیستند.
آنچه همچنان اهمیت دارد، روح این قانون است: برای کار، لباس کاری بپوشید.
در هر محیط کاری، آیتم‌هایی وجود دارند که غیرحرفه‌ای تلقی می‌شوند. برای برخی ممکن است این آیتم‌ها کفش‌های ورزشی یا شلوار جین باشند. در دفتر من، متأسفانه شاید تنها چیزی که غیرقابل‌قبول باشد، شلوارک است.
این همان معنای این قانون است و درک آن به شما اجازه می‌دهد که آن را به‌طور هوشمندانه بشکنید. قهوه‌ای بپوشید، اما مطمئن شوید که پوشش شما همیشه و در هر شرایطی با محیط کاری‌تان مناسب و هماهنگ است.
اما و اگر های رنگ قهوه ای
پوشیدن رنگ قهوه‌ای در شهر می‌تواند استایلی شیک و منحصر به فرد ایجاد کند، به شرطی که از ترکیب‌های مناسب استفاده کنید. در اینجا چند نکته برای پوشیدن رنگ قهوه‌ای در محیط شهری آورده شده است:
- ترکیب با رنگ‌های روشن: برای جلوگیری از سنگینی زیاد رنگ قهوه‌ای، آن را با رنگ‌های روشن مثل کرم، سفید یا بژ ترکیب کنید. این کار باعث می‌شود که استایل شما سبک‌تر و متعادل‌تر به نظر برسد.
- استفاده از اکسسوری‌های جذاب: اکسسوری‌های فلزی یا چرمی مثل کمربند، کیف و ساعت می‌توانند جلوه خاصی به استایل قهوه‌ای شما بدهند. این اکسسوری‌ها می‌توانند به راحتی رنگ قهوه‌ای را برجسته کنند.
- استفاده از تنالیه مختلف قهوه‌ای: رنگ قهوه‌ای طیف وسیعی از رنگ‌ها دارد، از قهوه‌ای تیره تا قهوه‌ای روشن و حتی رنگ‌هایی مثل شکلاتی یا خاکی. با استفاده از تناژهای مختلف می‌توانید استایل‌های متنوعی ایجاد کنید.
- توجه به جنس پارچه: در محیط‌های شهری، انتخاب جنس پارچه‌ها نیز اهمیت دارد. پارچه‌های کتان یا پشمی برای روزهای سرد و پارچه‌های سبک‌تر مثل لینن برای روزهای گرم مناسب هستند.
- پوشیدن قهوه‌ای به عنوان رنگ اصلی: برای داشتن استایلی متمایز، می‌توانید از قهوه‌ای به عنوان رنگ اصلی استفاده کنید. یک کت یا پالتو قهوه‌ای می‌تواند به راحتی شما را از دیگران متمایز کند.
- اضافه کردن رنگ‌های زنده: برای شکستن یکنواختی، می‌توانید رنگ‌های زنده و شاد مثل قرمز، سبز یا آبی را به استایل قهوه‌ای خود اضافه کنید. این کار باعث می‌شود استایل شما از سادگی خارج شده و جذاب‌تر به نظر برسد.
- پوشیدن رنگ قهوه ای در روز: سعی کنید رنگ قهوه‌ای را بیشتر در طول روز و زمانی که هوا روشن است، استفاده کنید. گرمای این رنگ و ترکیب آن با رنگ‌های طبیعی مانند کرم، آبی و سبز زمانی بیشترین تأثیر خود را دارد که خودتان را در دل طبیعت و در هوای روشن قرار دهید. در این شرایط، زیبایی شما به بهترین شکل نمایان می‌شود. اما وقتی به سمت شب می‌روید، بهتر است پوشش خود را با رنگ‌های تاریک و سردتر نگه دارید تا استایل شما هماهنگ با فضای شب باشد.