دنیای پوشاک همیشه در حال سیر و تکامل است. بسیاری از آیتم‌هایی که ما امروزه در کمد لباس‌هایمان داریم به یکباره پدید نیامده اند و در طی چندین سال و حتی دهه‌ها بعد از استفاده شدن توسط افراد خاصی، راهشان را به کمد لباس عموم مردم پیدا کرده اند. موضوعات مهمی چون تاریخ، سیاست، جغرافیا، نظامی گری و اقتصاد در شکل گیری پوشش‌ها نقش به سزایی داشته اند.
در این مقاله به بررسی یکی از ریشه‌های بزرگ لباس‌های کمد لباس آقایان یعنی نظامی گری می‌پردازیم.
قبل ازمطالعه این مقاله، بد نیست نگاهی به کتاب Army Dress Manual بیندازید. لینک دانلود این کتاب در آخر این پاراگراف برای شما تعبیه شده است. این کتاب در سال 2013 توسط دیوید لینسون موریسون، ژنرال ارشد ارتش استرالیا به نگارش درآمده که دید بسیار گسترده ای به لباس‌های نظامی و نحوه ی پیدایش آنها داشته است.
فقط کافیست که نگاهی کلی به فهرست کتاب بیندازید و متوجه خواهید شد که بسیاری از لباس‌های بیسیک (Basic) و ماندگاری (Timeless) که در حال حاضر در کمد لباس‌هایمان داریم، ازدل دنیای نظامی گری آمده‌اند.
لباس‌های نظامی چگونه وارد صنعت مد شدند؟
تاریخ همیشه جوابگوی این چگونگی‌‌ها بوده است. برای پاسخ به این سوال باید بگوییم که با شناخت کمی از تاریخ، متوجه خواهیم شد که قدرت‌های نظامی بزرگ همیشه در هر زمینه ای تاثیر گذار بوده اند. یکی از مثال‌های بارز این تاثیرگذاران، کشور فرانسه است. فرانسه یکی از کشور‌هایی در دنیا محسوب می‌شود که حتی سیاست و نظامی گری اش نیز همواره با فشن همراه بوده است.
تاثیرات گسترده ای که شاهان این کشور و دربار آن بر موارد نظامی و سیاسی در جهان داشته اند باعث پیدایش بسیاری از آیتم‌های امروزی شده است. سیستم درباری و حکومتی فرانسه درقرن‌های متوالی همیشه ترند‌هایی را به دنیای استایل و فشن اضافه کرده اند. اگر بخواهیم مثال هایی از این اثرات بزنیم، باید به فرانسه قرن هفدهم بازگردیم. در قرن هفدهم میلادی براساس نوشته های کتاب‌های تاریخ، لویی چهاردهم گروهی از سربازان با ملیت کروات را در ارتش فرانسه به خدمت گرفته بود که یکی از اکیپ های پاسخ سریع، ارتش فرانسه بودند. این سربازان، پارچه‌های قرمز یا راه راهی به دور گردن خود می بستند که شباهت زیادی به یک دستمال گردن داشتند.
لویی چهاردهم شخصیتی بسیار افراطی و حساس در امور زیبایی داشت. بسیاری از مواردی که آقایان و حتی خانمها در عرصه مد امروزی بر تن می کنند ناشی از اقدامات وی بوده است. وی بعد از دیدن طرز لباس پوشیدن های سربازان کروات اش، این ایده را گرفته بود که در دربارش نیز حاکمان و اشراف نیز از دستمال گردن های نفیس استفاده کنند که بعد ها، این نحوه ی پوشش تبدیل به پایه گذاری کروات شد.
داستان تاثیرات دربار فرانسه در فشن بسیار طولانی است که حتی در چندین کتاب هم نمی گنجد.
اگر تمایل دارید که از این اثرات و پایه گذاری ها اطلاعات بیشتری کسب کنید بد نیست کتاب ایسم ها ( گرایش های طراحی لباس) نوشته مایری مکنزی را بخوانید. قطعا این کتاب در شناخت سبک ها و همچنین تاثیرات قدرت های برتر نظامی در دنیای فشن می تواند به شما کمک کند و دیدی گسترده به شما بدهد.
در ادامه اگر به کمد لباس آقایان و خودتان دقت کنید، خواهید دید که بسیاری از لباس ها، حتی در طرح و الگو نیز ریشه های نظامی دارند و تاریخچه ای در پس این آیتم ها وجود دارد. لباس های نظامی، صرفاً برای زیبایی و پوشاندن سربازان تهیه نمی شدند. این لباس ها نه تنها از نظر زیبایی بلکه از نظر تداوم و پایداری نیز باید از کیفیت بالایی برخوردار می بودند.
این امر در طول تاریخ نیز در کشور های متعدد، مورد توجه خیاطان و تئوریسین های نظامی بوده است. یک لباس نظامی همانطور که باید با کیفیت و با دوام باشد، باید به همان اندازه نیز کاربردی و شیک باشد، این شیک بودن در نگاه اول شاید فقط یک زیبایی به نظر برسد اما حاکی از دیسیپلین و نظم یک ارتش می تواند باشد.
البسه نظامی، باید سربازان را از گزند سرما و گرما حفظ کنند و همچنین بعد از مدت کوتاهی از بین نروند. در یک کلمه باید بگوییم که لباس های نظامی نامیرا هستند و این یکی از دلایل وارد شدن آن ها به کمد لباس مردم عادی، موضوع نامیرا بودن آن ها است.
تهیه لباس های بی کیفیت برای یک ارتش هزینه های هنگفت جایگزینی آن را نیز به همراه خواهد داشت که هیچ کشوری نمی تواند از این امر رضایت داشته باشد. از این جهت لباس های نظامی از متریالی با کیفیت تهیه می شوند تا پوشاکی با دوام و در عین حال زیبا، در اختیار سربازان قرار داده شود. همین موضوعات زیبایی و با دوام بودن لباس های نظامی باعث شده است که در دنیای امروزی نیز نه فقط به خاطر زیبایی، بلکه به دلیل کاربردی بودنشان، در کمد لباس آقایان حضور داشته باشند.
khaki یا خاکی، محبوب ترین رنگ نظامیان مدرن
شاید، شما این کلمه را در دنیای شلوار ها نیز زیاد شنیده باشید. برای مثال شلوار های چینو یا خاکی که در باره آن ها در مقاله ای دیگر به صورت مفصلی صحبت کرده ایم یکی از ملزومات کمد لباس هر آقایی به شمار می روند. اما اگر بخواهیم نگاهی دقیق تر داشته باشیم؛ باید بگوییم که کاکی یک شلوار نیست. بلکه رنگ استفاده شده برای ساخت این شلوار هاست که کاکی یا خاکی نام دارند. رنگ کاکی ( سبز مایل به قهوه ای و یا زرد مایل به قهوه ای) در دنیای نظامی گری مدرن برای استتار بیشتر سربازان جایگزین رنگ های برجسته ای چون آبی و قرمز شد که در ارتش کشور هایی چون فرانسه و بریتانیا به وفور دیده می شد.
برای مثال، گارد سلطنتی انگلستان که به کت قرمز ها (Red Coats) مشهور بودند نمونه هایی از استفاده رنگ قرمز در دنیای نظامی گری بوده اند. این کت ها شاید زیبایی به خصوصی داشته باشند اما در دنیای نظامی، جایگاهشان را به دلیل نداشتن قدرت استتار از دست دادند.
یونیفرم ها و لباس های نظامیان به رنگ های خاکی درآمد تا در میدان نبرد بتوانند با محیط همخوانی بیشتری داشته باشند و جان سربازان حفظ شود. این امر در طول جنگ های جهانی نیز کاملا به صورت واضحی مشهود بود.
جالب است بدانید که تاریخچه پیدایش شلوارهای کاکی به هندوستان و مداخلات بریتانیا در این کشور باز می گردد. اغلب سربازان بریتانیایی در هندوستان سعی می کردند تا کمی گل و لای به یونیفرم های سفید رنگشان بمالند تا بتوانند استتار بیشتری در مناطق صحرایی این شبه قاره داشته باشند. حتی بعد ها برای از بین بردن سفیدی بیش از حد یونیفرم هایشان از برگ های چای و یا پودر کاری نیز استفاده می کردند. دلیل این کار صرفا جلوگیری کردن از شناخته شدن سربازان بریتانیایی با مشخصه یونیفرم های تمام سفید بود.
همین ایده رنگ آمیزی یونیفرم های سفید باعث به دنیا آمدن واژه کاکی یا خاکی شد که ریشه در لغت هندی KHAKI به معنی غبار آلود دارد. با بازگشت سربازان به بریتانیا و به همراه داشتن لباس های خاکی رنگشان، تئوریسین های نظامی بدین فکر افتادند که چرا یونیفرم های ارتش را به این رنگ نسازند و اینکه سربازان لباس های تمام سفید بر تن داشته باشند چقدر مسخره به نظر می آمد. این شلوار ها به صورت صنعتی در انگلستان و چین تولید شدند و بیشترین نمود خود را در خلال جنگ های آمریکا و اسپانیا پیدا کردند.
ارتش بریتانیا در خلال جنگ جهانی اول و دوم نیز از این شلوار ها استفاده های بهینه زیادی برد. لژیون های آفریقایی سربازان ارتش بریتانیا اغلب یونیفرم هایی به رنگ خاکی بر تن داشتند که باعث استتار بیشتر آن ها در زمین جنگی شمال آفریقا می شد.
لباس هایی که رنگ کاکی (سبز مایل به قهوه ای یا زرد مایل به قهوه ای) داشته باشند، در نگاه اول برای ما یک شکل نظامی دارند که از اصطلاح Dun-Coloured (به رنگ خاکی قهوه ای کم رنگ) به وجود آمده اند.
لباس های نظامی طوری نامگذاری شده اند که سرنخ شناخت آن ها در همان اسم آنها نهادینه شده است، درست است که شلوار های چینو و یا خاکی را امروزه به یک نوع شلوار می شناسیم اما چرا این شلوار ها باید دو نام متفاوت داشته باشند؟
شلوار چینو و یا همان کاکی در اصل تفاوتی با هم ندارند اما داستان پیدایش نامگذاری چینو ها از دل جنگ های امریکا و اسپانیا، سر چشمه می گیرد. جنگ های Spanish-American War به مجموعه جنگ های بین آمریکا و اسپانیا گفته می شد که به دلایل متعدد اختلافات سیاسی و عرضی این دو دولت به وقوع پیوست و باعث شکل گیری و آزادی کشور هایی چون فیلیپین، پورتو ریکو و کوبا از نظام سیاسی اسپانیا شد.
اولین موارد شلوار های منسوب به چینوها در سال 1898 دیده شدند. دقیقاً زمانی که نیروهای مسلح آمریکایی در فیلیپین در طول جنگ اسپانیا و آمریکا مستقر شده بودند و در یونیفورم آنها از شلوار های کاکی با جنس پنبه جناغی دباغی شده چینی، استفاده می شد. نام این شلوار ها، از کلمه ی اسپانیایی CHINO که به معنی کشور چین است، گرفته شده بود. این شلوار ها به دلیل بافتشان از استحکام و دوام بالایی برخوردار بودند و همچنین آسایش و راحتی زیادی داشتند، همین ویژگی باعث شد تا بین مردم نیز محبوب شوند.
چرا پوشاک نظامی جذاب هستند؟
بسیاری از ما زمانیکه سربازان یا ژنرال های کشورمان را می بینیم حس خوشایندی به آن ها داریم. شاید این حس خوشایند از آنجایی سرچشمه می گیرد که این افراد را مایه امنیت جامعه خودمان می دانیم. دلیل این جذابیت لباس های نظامی نیز دقیقا همینجا مطرح است. این جذابیت توسط تصویر ذهنی ساخته شده توسط مردی که یونیفرم پوشیده است، ایجاد شده است. از دیرباز افراد نظامی، احساس امنیت به مردمانشان داده اند. مردم متوجه این موضوع شده اند که در یک سیستم درست نظامی، می‌توانند به سراغ کسی که یونیفرم پوشیده است بروند، امن باشند و مشکلاتشان حل شود. به بیانی دیگر، اعضای ارتش، شوالیه های امروزی هستند، با این تفاوت که اسب ها را با نفربرهای زرهی مبادله کرده اند و زره های آهنی جایشان را به پارچه های کاماندویی داده اند.
اگر بخواهیم به سایر آیتم هایی که از دنیای نظامی گری به لباس آقایان اضافه شده اند بپردازیم، باید به تِرِنچ کت ها و پی کت ها اشاره کنیم.
ترنچ کت ها، همانطور که در مقاله ی مجزا به آن پرداخته ایم، در اوایل، توسط فرماندهان نظامی ارشد برای ضد آب بودن استفاده می شدند که بعد ها در خلال جنگ های متفاوت و همچنین بسته به شرایط جوی برای محافظت سربازان در برابر گل و لای در جنگ جهانی اول نیز مورد استفاده قرار گرفتند. ترنچ کت ها به قدری از نظر کاربرد و زیبایی و همچنین عملکرد خوبشان در برابر آب و هوای مرطوب و بارانی محبوب شدند که در رده ی آیتم های timeless قرار گرفتند و همچنان در دنیای مدرن امروزی نیز، این ویژگی خود را حفظ کرده اند.
یکی از پرکاربردترین و مد روزترین آیتم ها در کمد لباس زمستانی مردانه، پی کت هستند. اگرچه نسخه اولیه آن در قرن هجدهم پدیدار شد و توسط ملوانان اروپایی پوشیده می شدند، پی کت زمانی مطرح شد که نیروی دریایی آمریکا قدرت بیشتری گرفت. در نهایت پی کت از آنجایی که در یونیفرم های نظامی ملوانان آمریکایی به وفور استفاده می شد، در بین عموم محبوب شد و از طریق نیروی دریایی ایالات متحده به کمد لباس غیرنظامیان راه یافت، جایی که برای بیش از یک قرن تقریباً یکسان باقی مانده است.
از سایر لباس هایی که ریشه در دنیای نظامی دارند نیز می توان به تی شرت های سفید، بوت های سنگین، کاپشن های خلبانی، کاپشن های کلاه دار، شلوارهای کارگو و کت های سافاری اشاره کرد که همچنان در صنعت فشن مدرن نیز با طرح های نظامی و یا چریکی در حال تولید و استفاده می باشند.
یکی از نکات جالب اینجاست که به جرات می توان گفت که تقریبا 90 درصد لباس های ما جزئی از البسه نظامیان قدیمی و یا معاصر محسوب می شوند و فقط در میادین و پادگان های نظامی دیده نمی شوند، بلکه توسط عموم مردم نیز استفاده می شوند. آیتم هایی مانند تیشرت های یقه گرد و اور کت های شش دکمه نیز از دل لباس های نظامی به کمد لباس آقایان راه پیدا کرده اند. شاید بتوان گفت که دلیل اصلی ماندگاری این آیتم ها از آنجایی نشات می گیرد که انسان در طی نسل های گذشته، شاهد جنگهای گسترده و وسیعی بوده است.
حتی اگر بخواهیم تاریخ لباس های آقایان را ریشه یابی کنیم، تاریخچه بسیاری از لباس های بافتنی و یا حتی لباس های اسپرت و ورزشی نیز مانند بلیزر های سوارکاران، به لباس های نظامیانی که در خلال جنگ جهانی دوم،WW2، حضور داشتند باز خواهد گشت.
درست است که شاید تمامی این پوشاک و اکسسوری ها جذاب بوده اند، اما الگوی لباس پوشیدن آقایان با گذشت زمان تغییرات زیادی داشته است. تکامل همیشه با روند تغییر همراه است و این موضوع در دنیای لباس نظامیان نیز رخ داده است. لباس های نظامی نیز حتی در طول دهه های گذشته چه در محیط های نظامی و چه در محیط های مدنی، تغییرات به سزایی داشته اند و به همان شکل گذشته در کمد لباس آقایان قرار ندارند.
برای مثال شاید یک ترنچ کت نظامی همیشه با رنگ های زمینی و خنثی مثل سبز زیتونی و یا خاکستری تهیه و تولید شود اما امروزه این کت ها به ندرت با این رنگ ها در محیط های شهری توسط آقایان پوشیده می شوند و حتی رنگ های برجسته ای چون سرمه ای، قرمز و سبز با پارچه های متنوع تری در کمد لباس آقایان دیده شوند.
شاید فکر کنید که این لباس ها بین رفته اند و دیگر جایگاه نظامی ندارند اما باید بگوییم که نه تنها این آیتم ها از گردونه رقابت پوشش ها و درس کد ها خارج نشده اند بلکه همچنان منبع ها و سرچشمه های الهام گیری برند های بزرگی چون Gucci و Yves saint laurent هستند. چه بسا که در چند سال اخیر نیز، در کالکشن های این دو برند شاهد بسیاری از لباس ها بوده ایم که با طرح های چریکی و نظامی ارائه شده اند.
از آنجاییکه به طرح های چریکی اشاره کردیم؛ بد نیست که به تاریخچه ای کوتاه از نحوه ی پیدایش و استفاده این طرح ها نیز نگاهی بیاندازیم.
طرح پارچه کَمو(Camo) که در ایران به پارچه های چریکی مشهورند در واقع از کلمه ی فرانسوی Camouflage به معنی استتار گرفته شده اند و اولین بار برای استتار نیرو های نظامیان در محیط های جنگلی و صحرایی استفاده شدند. این طرح ها که اغلب با رنگ های سبز، قهوه ای و کرمی ساخته می شوند، برای اولین بار در سال 1914 توسط هنرمند فرانسوی لوسین گیراند دو اسکِولا مطرح شدند و برای استتار قوای فرانسوی و خودرو های زرهی ارتش فرانسه به کار برده شدند.
فلسفه این کار از آنجایی شروع شد که قوای فرانسوی در محیط های جنگلی اروپایی و آفریقایی نیاز داشتند تا بدون دیده شدن توسط قوای دشمن، سریع حرکت کنند و همچنین سربازان در محیط های جنگلی سبز، می توانستند راحت تر استتار کنند و از دید دشمن در امان باشند. همین طرح توانست بسیاری از سربازان فرانسوی را از شر تک تیر اندازان آلمانی بعد ها در خلال جنگ جهانی اول برهاند.
رنگ های اولیه طرح کمو همانطور که گفته شده بود اغلب از رنگ سبز ساخته می شد اما در سال 1917، نورمن ویلکینسون، هنرمند و ملوان بریتانیایی، طرح های آبی رنگ را نیز دقیقا مشابه انواع سبز فرانسوی طراحی کرد تا بتواند از تعداد کشتی های بازرگانی و تجاری بریتانیا که توسط زیر دریایی های آلمانی مورد هدف قرار می گرفتند، بکاهد.
طرح کمو امروزه نیز به منوال گذشته ی نظامی اش، در ساخت سافاری جکت ها و فیلد جکت جا همیشه به کار می رود. البته نمی توان گفت که طرح های نظامی در زمان های گذشته هم ثابت و پایدار باقی می مانده اند و یا پر طرفدار بوده اند بلکه بالعکس، به دلیل تغییرات هر روز در حال تغییر بودند، البته شرایط جنگ هم بر روی تغییر آن ها تاثیر بسزای داشت. بعد ها این طرح ها بسته به پوشش گیاهی و جوی مناطق مخصوصا نقاط سرد سیر به رنگ های طوسی و سفید و همچنین در محیط های بیابانی به رنگ های نارنجی و قهوه ای درآمدند، اما هیچ گاه از دنیای خیاطی جدا نشدند.
ویژگی طرح های کو
یکی از ویژگی های حائز اهمیت پترن کَمو(چریکی)، تنوع در نقش و نگار آن است. این تنوع از آنجایی نشات می گیرد که هنرمندان در طراحی آن و ایجاد ترکیبات رنگی شکل های طرح چریکی، محدودیتی ندارند و لکه های رنگی می توانند به هر صورت دلخواهی بر روی پارچه پیاده سازی شوند. همین امر باعث می شود که پارچه های چریکی تنوع زیادی داشته باشند، حتی شاید نمونه های کاملا مشابهی در دو کشور با تولید داخلی مستقل از هم یافت نشود. این تنوع و نبود محدودیت باعث شد تا در برهه ای از زمان به طور ناگهانی این پارچه کنار گذاشته شود، دلیل آن هم این بود که، برخی از فرماندهان ارتش بر این باور بودند که طرح کمو فقط برای شناسایی سربازان خودی از دشمن کارایی دارد و اگر سربازی در دریا غرق شود، از رنگ لباس وی فقط می توان تشخیص داد، که سرباز از نیروهای خودی است یا دشمن!
البته این موضوع باعث شد تا طراحان به فکر تولید پارچه های تقریبا مشابه با هم بیفتند و در این راستا تکنولوژی نیز به کمک نساجان و طراحان نظامی آمد. امروزه با وجود اینکه طرح های چریکی متنوعی در ارتش و دنیای نظامی استفاده می شود اما طرح های کامپیوتری چریکی که به چریکی های پیکسلی معروف اند عمده ی البسه نظامیان را تشکیل می دهند و در بین لباس های آقایان نیز محبوب اند.
محبوبت پارچه های کمو در حال حاضر از آنجایی مشهود است که حتی در فشن شو برند های بزرگی چون دلچه اند گابانا و ایو سن لوران به وفور دیده می شوند حتی دراستایل های خیابانی نیز، استفاده های گسترده ای از این طرح می شود و کمو دوباره به میدان بازگشته است.
در دنیای پوشش نظامی، قدرت همیشه گرآن بها بوده است، از همین رو خیاطان و طراحان در طول تاریخ سعی کرده اند که با کاربردی بودن پارچه ها و اندازه های ایده آل پوشاکی را تولید کنند که نشان دهنده ی عظمت و قدرت یک کشور باشد.
تمامی جزئیات لباس های نظامی باعث شده اند که رفته رفته نه تنها در ارتش باقی بمانند بلکه در کمد لباس آقایان و حتی خانم ها نیز ظاهر شوند. جزئیات لباس های نظامی از شکل جیب ها گرفته تا برش های متناسب، فیت بسیار دقیق و کاربردی بودنشان همیشه باعث شده است تا آیتم ها برای مردم عادی نیز جذاب باشند. در واقع ما لباس هایی را می پسندیم که برایمان زیبا و کاربردی باشند و برایمان فرقی ندارد که از کجا آمده اند.
طرح های نظامی و حتی پوشش هایی چون شلوار های چینو، بوت های سنگین و حتی ترنچ کت ها نیز امروزه به اشکالی متفاوت تر وارد دنیای لباس زنانه نیز شده اند، البته مدت زیادی است که لباس ها از بحث تفکیک جنسیتی خارج شده اند و تفاوت های زیادی بین پوشش آقایان و خانمها دیده نمی شود، حتی گاها شاهد این موضوع نیز هستیم که پوشش بانوان از آن ظرافت های بیش از اندازه قدیمی نیز رهایی یافته اند.
رنگ های نظامی بر گرفته شده از دل زمین، خاک و آسمان اند و اصطلاحاً به رنگ های زمینی (Earth Tone) معروف اند، رنگ های مانند خاکی، قهوه ای، سرمه ای (نیوی)، سبز زیتونی، کرم، سبز روشن و تیره، قهوه ای تیره و روشن همگی در دنیای نظامی گری داستان های زیادی برای گفتن داشته اند و جای رنگ هایی چون سفید و قرمز و یا زرد را گرفته اند؛ رنگ هایی که شاید چندین قرن در ارتش کشور هایی مثل فرانسه، بریتانیا، آلمان و اتریش دیده می شدند.
اگر لباس هایی دارید که در این طیف از رنگ ها قرار دارند باید بگوییم که شما هنوز هم ریشه های بزرگی از پادگان های نظامی را در دل کمد لباس خود جای داده اید اما این بدین معنی نیست که شما نمی توانید خوش پوش باشید بلکه ما معتقدیم که لباس ها چه سنگین باشند چه ظریف، اگر بتوانیم آن ها را به شکلی درست با هم ترکیب کنیم، استایل های بسیار جذاب و شیکی خواهیم ساخت.
تی شرت ها آخرین آیتمی هستند که می خواهیم درباره آن ها در این مقاله با شما صحبت کنیم. درست شنیده اید. تی شرت ها در اصل یکی از لباس های زیر تلقی می شدند که برای سهولت تحرک افراد و شوالیه ها ساخته شدند. تی شرت سفید در اوایل قرن بیستم به عنوان یک لباس منحصر به فرد برای نیروی دریایی مورد استفاده قرار می گرفت.
تی شرت ها برای سهولت تحرک و راحتی بیشتر در حین انجام وظیفه بر روی عرشه کشتی طراحی شدند. رنگ سفید برای نمایش نظم و نظافت ملوانان ضروری بود. ملوان ها به انجام وظایف خود و بی لک نگه داشتن پیراهن خود افتخار می کردند. اما رفته رفته با دیده شدن ملوانان در بین مردم در اواخر دهه 1950، تی شرت سفید به نمادی از شورش نوجوانان و موسیقی راک اند رول تبدیل شد. قبل از تی شرت، لباس های زیر به طور کلی سنگین و/یا آستین بلند بودند که تحرک را تا حد زیادی در اکثر موارد دست و پا گیر می کرد، سهولت و خنکی و از طرفی کاربرد بیشتر این قطعه نظامی باعث شد تا در کمد لباس مردم نیز ظاهر شود.