پارچه لینن، یکی از مهم‌ترین پارچه‌های تابستانی در صنعت پوشاک است. این پارچه به دلیل بافت سبک و ساده‌اش که باعث ایجاد حس خنکی در روزهای گرم فصل تابستان می‌شود و در بین مردم محبوب شده است. نساجی این پارچه کاملاً گیاهی، قدمت بسیار بلند بالایی دارد و در طول زمان به اشکال متفاوتی در تولید لباس‌های تابستانی، مورد استفاده قرار گرفته است. لینن، امروزه یکی از نمادهای سبک پوشش Old money است.

در مورد سبک پوشش Old Money بیشتر بدانید

در ذهن بسیاری از افراد همیشه این سوال وجود دارد که “من چگونه می‌توانم ظاهرم را به استایل Old money نزدیک کنم؟”

لینن قطع به یقین یکی از آیتم‌هایی است که می‌تواند سرنخ بزرگی برای داشتن استایل Old Money در تابستان باشد. از این رو تصمیم گرفته‌ایم تا با توضیح تاریخچه این پارچه به شناخت شما و درک صحیحی از استفاده‌های آن اشاره کنیم.

شما در این متن با سرفصل‌های زیر آشنا خواهید شد.

اشتباه رایج در تلفظ کلمه لینن Linen

قبل از شروع بهتر است به یکی از غلط‌های مصطلح در جامعه ایرانی اشاره کنیم. گفتن این بخش محتوا شاید کلیشه‌ای به نظر برسد و بسیاری از ما آن را از زبان بزازان یا پارچه فروشان زیادی شنیده‌ باشیم. پارچه Linen، پارچه‌ای با الیاف تماما گیاهی است که از گیاه کتان یا خانواده گیاهان کتان‌سان ساخته می‌شود.

تلفظ این پارچه را نباید با لِنین اشتباه بگیریم. ولادیمیر لِنین، اولین رهبر اتحاد جماهیر شوروی است که حزب کمونیست روسیه را تاسیس کرد و همچنین باعث آرام‌سازی شرایط اجتماعی و اقتصادی شوروی سابق بعد از انقلاب بلشویک روسیه شد. قطعاً این شخصیت هیچ ارتباطی با پارچه لینن ندارد و نباید تلفظ این دو واژه را اشتباه کرد.

لینن از چه چیزی ساخته می‌شود؟

همانطور که پیشتر نیز گفته شد، پارچه لینن یک پارچه گیاهی است. این پارچه از الیاف گیاه کتان Flax ساخته می‌شود. گیاه کتان قدیمی‌ترین گیاهی است که توسط نسل بشر، به طور گسترده به صورت زراعی پرورش داده می‌شد. پارچه لینن در واقع از رشته‌های سلولزی که در ساقه این گیاه رشد می‌کنند، ساخته می‌شود. نام این پارچه، از نام لاتین گیاه کتان یعنی Linum Usitatissimum، برگرفته شده است. عقبه تاریخی کشت این گیاه در بسیاری از کشورهایی که دارای تاریخ غنی می‌باشند دیده می‌شود.

می‌توان گفت داستان پارچه لینن تقریبا از ده هزار سال پیش در مصر شروع شده است، اما شواهد باستان‌شناسی متعددی نیز در یک غار در کشور گرجستان یافت شده است که قدمت کشت گیاه کتان و تولید پارچه لینن را تا 34 هزار سال پیش ثابت می‌کند. همچنین حدود سه هزار سال قبل از میلاد مسیح نیز این گیاه در تمدن‌های بین‌النهرین به صورت گسترده‌ای کشت می‌شد و از الیاف به دست آمده از این گیاه، طناب، نخ و پوشاک ساخته می‌شد. نمونه‌های این لباس‌های باستانی و طناب‌ها در موزه لوور پاریس در قسمت تمدن بین‌النهرین یافت می‌شود.

اما چرا لینن، نمادی از Old Money است؟

در واقع پارچه لینن در گذشته به دلیل پروسه تولید سخت و دسترسی کم، آیتمی بسیار لوکس و گرانقیمت تلقی می‌شد که در اختیار قشر ثروتمند و مرفه جامعه قرار می‌گرفت. این امر حتی در دوران مصر باستان نیز کاملا مشهود است. قشر اشراف زاده مصری، اغلب در گرمای سوزان مصر به دلیل آب و هوای صحرایی‌اش، لباس‌هایی از جنس لینن بر تن داشتند. حتی فرعون‌های مصر نیز بعد از مرگ، با  استفاده از پارچه‌های لینن، مومیایی می‌شدند. به همین دلیل این پارچه از قدیم‌الایام، توسط افراد سطح بالای جوامع استفاده می‌شد و به نمادی از لوکس بودن استایل افراد تبدیل شده بود.

تکنولوژی تخمین عمر اشیا باستانی با کربن، کاملا ثابت کرده است که اولین ملتی که از پارچه لینن به طور گسترده استفاده می‌کردند مصریان باستان بودند. این پارچه‌ها عمری بالای 8 هزار سال پیش دارند. سابقه تولید پارچه لینن و همچنین کشت گیاه کتان از خاورمیانه شروع و سپس به سایر نقاط آسیا و اروپا گسترش یافته است. ملت‌های زیادی گیاه کتان و پارچه لینن را به عنوان یک آیتم گران و با ارزش قبول داشته و دارند. برای مثال رومیان و یونانیان باستان، بر این باورند که پارچه لینن، نمادی از نجابت و پاکیزگی است.

به جز مصر باستان، با راه یابی استعمارگران اروپایی به قاره آفریقا و آسیا، پای لینن به اروپا نیز باز شد. الیاف کتان تا قرن‌های متمادی بخشی جدا ناپذیر از البسه مردمان غرب بودند.

پارچه لینن در غرب در ابتدا بیشتر برای ساخت لباس زیر و یا لباس خواب استفاده می‌شد. یکی دیگر از شایع‌ترین مصرف‌های پارچه لینن در اروپا، ساخت دستمال‌های مصارف خانگی، روتختی و ملافه بود. این موضوع به قدری در روند خانه داری اروپاییان رواج یافته بود که برای اشاره به دستمال آشپزخانه، ملافه، رومیزی، حوله یا سفره، اصطلاح “linens” بر سر زبان‌ها افتاده بود.

در طی قرن‌های 15 و 16 میلادی، تولید کتان در اروپا شدت بیشتری یافت به طوریکه سه کشور فرانسه، هلند و بلژیک با نام کمربند تولیدی کتان و اجناس لینن شناخته شدند.

تولید کتان در فرانسه به قدری رایج شد که پوشاک فاخر لینن در قاره اروپا توسط پارچه‌های فرانسوی گسترش یافت. کشت کتان در زمان پادشاهی شارلمانی (Charlemagne) در فرانسه بسیار شدت یافت. شارلمانی یکی از پادشاهان بود که رویای اروپای متحد را عملی کرد و هنر در زمان وی رشد زیادی یافت. از این رو خانواده‌های فرانسوی و کشورهای تحت سلطه‌اش را به کشت کتان برای تولید پارچه لینن در خانه‌‌هایشان تشویق می‌کرد.

در زمان شارلمانی پارچه لینن به عنوان یک پارچه نفیش برای دوخت لباس‌هایی با گادوزی‌های فراوان و همچنین تونیک‌ها رواج یافت. رواج تولید پارچه لینن تا قرن 18 در فرانسه در اوج خود بود و بعد از انقلاب صنعتی، به نسبت پارچه‌های پنبه‌ای کمرنگ تر شد.

کشورهای سازنده لینن

شهر هارلم در هلند، در قرن 17، مقر اصلی تولید و کشت کتان بود. مردم این منطقه از طریق تولید منسوجات لینن، سود زیادی کسب می‌کردند. دقیقاً در این برهه از زمان بود که پارچه‌های سفید لینن و همچنین انواع رنگرزی شده لینن در اروپا گسترش بیشتری یافت. استادان هلندی در تولید و نساجی پارچه لینن رنگی به قدری ماهر شده بودند که افراد زیادی برای یادگیری روند تولید پارچه لینن به هلند مهاجرت می‌کردند.

از قرن پانزدهم تا هجدهم ، تولید منسوجات کتان به قدری در این سه کشور اوج یافت که کمتر زمینی در این مناطق یافت می‌شد که در آن‌ها گیاه کتان، پرورش داده نشود.

در قاره آمریکا نیز کشت گیاه کتان، برای مصارف خانگی و شخصی نیز با ورود ارپاییان و به خصوص هلندی‌ها، رواج یافت. باغچه اغلب خانه‌های آمریکایی تا قرن نوزدهم و قبل از اختراع ماشین ریسندگی پنبه، دارای گیاه کتان بود.

با وقوع جریانات انقلاب آمریکا، مردم  برای مقابله با استعمار انگلیس و استقلال از بریتانیا، محصولات بریتانیایی را تحریم کرده بودند و به دلیل کمبود پارچه، رو به کشت و برداشت گیاه کتان در منازل می‌کردند تا بتوانند مصارف پارچه خود را تامین کنند. این امر باعث تسریع رشد و برداشت گیاه کتان و تولید پارچه لینن شد. هرچند بعد از اختراع ماشین ریسندگی پنبه، آمریکایی‌ها، به تولید گیاه پنبه علاقه بیشتری نشان دادند. گیاه پنبه جای کتان را در تولید منسوجات مورد نیاز خانگی و همچنین پوشاک دقیقاً از این نقطه تاریخی به بعد اشغال کرد.

اما پارچه لینن، همچنان برای اهداف خاصی مورد استفاده قرار می‌گرفت. برای مثال در اواخر قرن نوزده و سالهای 1870 به بعد، آقایانی که دارای کت شلوارهایی از جنس لینن بودند، از قشر پردرآمد و اشراف جامعه محسوب می‌شدند. در واقع همچنان لینن، اصالت گران بودن و Old Money بودن خود را حفظ کرده بود.

Linton Park, Flax Scutching Bee, American, 1826 – 1906, 1885, oil on bed ticking, Gift of Edgar William and Bernice Chrysler Garbisch

لینن چطور ساخته می‌شود؟

امروزه، پارچه لینن تقریبا به همان روشی که مصریان باستان آن را تولید می‌کردند، ساخته می‌شود. همانطور که اشاره کردیم؛ پارچه لینن از رشته‌های سلولزی که در قسمت ساقه گیاه رشد می‌کنند، ساخته می‌شود.

در روش اول، گیاه کتان، قبل از تولید تخم، جمع آوری شده می‌شود. در این روش الیاف بهتری از گیاه کتان به دست خواهد آمد. به این دلیل که گیاه فرصت استفاده از مواد مغذی برای رشد دادن دانه‌هایش، پیدا نمی‌کند.

اما در روش دوم، گیاه کتان بعد از مرحله باروری و رشد دانه‌های تخم، جمع‌آوری می‌شود. مزیت این روش اینجاست که کشاورزان از این طریق به بذرهای گیاه کتان برای کشت در فصل بعدی دسترسی پیدا می‌کنند. اما الیاف سلولزی نازک تری در این روش استخراج می‌شود. چرا که گیاه برای رشد دانه‌های خود از مواد مغذی بیشتری استفاده کرده است و رشته‌های سلولزی نازک‌تری دارد.

بعد از خرمنکوبی و جمع‌آوری ساقه گیاه کتان، تمامی ساقه‌ها بعد از گِل‌روبی، در آب یا مایعات مخصوص برای خارج کردن عصاره گیاه کتان، خیسانده می‌شوند. ساقه‌های گیاه کتان، بسته به منطقه جغرافیایی در داخل استخر‌های سیمانی یا جویبارهایی که سرعت آب بسیار کندی دارند، خیسانده‌ می‌شوند. در این مرحله، الیاف کتان، رنگدانه‌های خود را از دست می‌دهد و همچنین مواد آلی چون اسیدها و یا سایر مواد مضر برای پوست انسان که در داخل پیکره گیاه وجود دارد، از ساقه‌ها حذف می‌شود.

پروسه خیساندن الیاف کتان، بسته به محیطی که در آن خیسانده می‌شوند (در داخل استخرهای سیمانی، جویبار یا زیر شبنم صبحگاهی) به طور میانگین از 3 روز تا 3 هفته و گاهی بیشتر نیز به طول می‌انجامد.

بعد از پروسه خیساندن، پیکره باقی مانده از ساقه کتان، خشکانده می‌شود و بعد از آن، برای حذف قسمتی چوبی ساقه‌ها یا قطعات سفت چون سنگریزه و یا دانه‌های باقی مانده، ساقه‌ها تراشیده یا به اصطلاح حلاجی می‌شوند تا الیاف سلولزی از ساقه‌ها استخراج شود.

بعد از این مرحله، الیاف به دست آمده شانه‌زنی می‌شوند، تا الیاف کوتاه و بلند از یکدیگر جدا و رشته‌های سلولزی به دست آمده نرم‌تر و حالتی کرکی مانند به خود بگیرند.

الیاف بلندتر سلولزی، معمولا کیفیت بهتری دارند و در نهایت باعث می‌شوند تا پارچه لینن نرم‌تر و سبک‌تری ساخته شود. این الیاف در مراکز ریسندگی به نخ تبدیل می‌شوند و سپس در کارخانجات یا کارگاه‌‌های نساجی برای تار و پود پارچه لینن به کار برده می‌شوند. نکته جالبی که بعد از ریسندگی الیاف سلولزی وجود دارد این است که بعد از پیچاندن نخ به دست آمده از الیاف گیاه کتان، مجددا این نخ در داخل آب گرم قرار داده می‌شود تا نخ به دست آمده نرم‌تر شده و کمی درخشندگی پیدا کند.

آخرین قدم برای تولید پارچه لینن، مرحله تکمیل است.

در این مرحله که به Finishing مشهور است، پارچه تولید شده، با مواد دیگر اشباع می‌شود تا ویژگی‌های خاصی به دست آورد. برای مثال از رزین یا مواد نایلونی برای ضد آب کردن پارچه لینن استفاده می‌شود. یا از محلول‌های نرم کننده مختص پارچه برای نرم‌تر کردن پارچه لینن جهت جلوگیری از خرد شدن بافت لینن استفاده می‌شود. در مرحله تکمیل، پارچه‌های لینن، در صورت نیاز در پروسه رنگرزی نیز قرار می‌گیرند و انواع لینن رنگی دقیقا از این مرحله به بعد تولید می‌شود.

شاخصه‌های یک لینن خوب

1.یک لینن خوب همیشه بافتی مستحکم و سفت دارد. بدین معنی که نخ آن به خوبی و با استحکام بالایی پیچانده شده است. تار و پود پارچه لینن نیز دقیقا مثل نخ آن، با قدرت و ظرافت زیادی به دور هم پیچانده می‌شود تا پارچه به دست آمده از دوام بالایی برخوردار باشد.

2. یک لینن خوب به نسبت پارچه‌های پنبه‌ای دوام بیشتری دارد و به راحتی از هم گسسته نمی‌شود. البته دوام بالای پارچه لینن به معنی شکننده نبودن نیست. بلکه یک لینن خوب به دلیل ساختار سلولزی که دارد، تُرد می‌باشد و در مقابل حرارت و فشار به راحتی خط اتو بر روی آن ایجاد خواهد شد.

3. لینن با کیفیت، هیچگاه براق نیست. اگر پارچه‌ای به اسم لینن به شما پیشنهاد شد که الیاف آن براق بود، مطمئن باشید که آن پارچه از الیاف 100 کتان و گیاهی ساخته نشده است و الیاف مصنوعی چون پلی اتیلن یا ویسکوز نیز در آن استفاده شده است.

4. پارچه لینن قدرت جذب رطوبت و گرمای بالایی دارد. اگر لباسی با نام لینن به شما پیشنهاد شد که به راحتی خیسانده نمی‌شد یا رطوبت و گرمای بدن شما را جذب نمی‌کرد (برای مثال تعریق بدن یا ایجاد احساس گرما) شما قطعا لینن 100 درصد کتان و طبیعی نخریده‌اید.

5. پارچه‌های لینن با کیفیت، کشسانی بسیار کمی دارند. نباید انتظار داشته باشید که این نوع پارچه‌، به مانند پارچه‌های پنبه‌ای یا ویسکوز، از قدرت کشسانی بالایی برخوردار باشند.

6.یک پارچه لینن خوب، چروک پذیری بالایی دارد. این چروک‌ها هیچگاه زشت نیستند. البته نه بدین معنی که نباید آن‌‌ها را اتو کرد بلکه یک لینن با کیفیت، با چروک‌های زیبایی که دارد خود را از سایر پارچه‌های قلابی متمایز می‌کند.

7.قدرت رنگ‌پذیری بالا، یکی دیگر از شاخصه‌‌های با کیفیت بودن یک پارچه لینن است. به همین دلیل، این پارچه در تنوع رنگی بسیار گسترده‌ی تولید می‌شود.

8.با گذر زمان، پارچه لینن به دلیل تماس با گرمای بدن، رها تر و گشاد تر خواهد شد. لینن قدرت کشسانی بالایی ندارد اما در مواجه با دمای بدن، الیاف خود را به قولی رها می‌کند و کمی گشادتر می‌شود. به همین دلیل توصیه می‌کنیم که از لباس‌های بسیار تنگ از جنس لینن دوری کنید. لباس‌هایی با فیت گشاد برای این پارچه، مناسب‌تراند.

انواع لینن

1.لینن ایرلندی (Irish)

لینن ایرلندی معروف‌ترین و مرغوب‌ترین نوع پارچه لینن است. انواع مختلفی از پارچه لینن در ایرلند تولید می‌شوند اما لینن ایرلندی، وزنی مابین 280 تا 360 گرم دارد. لینن ایرلندی از نظر ضخامت، جزو لینن‌هایی با ضخامت متوسط است و برای دوخت انواع شلوار، پیراهن و کت شلوار مناسب است. چروک‌های این نوع لینن، به نسبت انواع اروپایی، بزرگ‌تر است. به همین دلیل این چروک‌ها زیاد برجسته نیستند و همین امر لینن ایرلندی را برای دوخت انواع کت شلوار مناسب می‌کند.

2.لینن اروپایی (European)

این نوع پارچه لینن دقیقاً از همان سه کشور اروپایی فرانسه، هلند و بلژیک سرچشمه می‌گیرد. البته امروزه کشورهای دیگر اروپایی مثل ایتالیا و اسپانیا نیز منسوجات لینن خود را روانه بازار کرده اند که در این نوع دسته بندی لینن قرار دارند. این نوع پارچه لینن، وزنی برابر با 220 تا 230 گرم دارد و به نسبت انواع ایرلندی سبک‌تر و نارک‌تر است. لینن ایرلندی دارای چروک‌های ریزتری است و بیشتر برای تولید پیراهن مصرف می‌شود.

3.لینن کمبریک (Cambric)

این نوع پارچه لینن، سبک‌ترین نوع پارچه لینن است و وزنی معادل 170 گرم دارد و نازک‌ترین نوع لینن و بیشتر برای تولید پوشت یا دستمال گردن استفاده می‌شود. این نوع پارچه لینن برای تولید کت شلوار هرگز استفاده نمی‌شود. اغلب لینن‌های کمبریک، بدن نما هستند. بدین معنی که رنگ پوست افراد را از زیر نشان می‌دهند.

4.لینن ترکیبی (Blends)

برخی از انواع پارچه‌های لینن نیز صرفاً فقط از الیاف گیاه کتان ساخته نمی‌شوند. در ساخت پارچه‌ لینن ترکیبی، الیاف دیگری چون الیاف پشمی، ویسکوز و یا ابریشمی نیز به کار می‌رود. این نوع پارچه‌های لینن، سنگین‌ترین و ضخیم‌ترین نوع پارچه لینن می‌باشند و در تولید دستمال‌های خانگی، روتختی‌ها و پرده‌ استفاده می‌شوند. پارچه ترکیبی لینن-پشم، به دلیل وزن سنگینی که دارد برای مصارف کت شلوار نیز مناسب است. این نوع پارچه لینن اغلب وزنی بالای 420 گرم دارد.

نکات مهم در خرید پوشاک لینن

پیراهن لینن

پیراهن لینن یکی از ملزومات کمد لباس هر آقایی در فصل تابستان است. بافت لینن به شما در خنک ماندن در روزهای گرم تابستان قطعا کمک کننده خواهد بود. پیراهن‌های لینن اغلب با یقه‌هایی چون یقه ماندرین یا یقه کوبایی و همچنین Popover تولید می‌شوند.

در خرید انواع یپراهن لینن باید به پلاکت آن‌ها دقت کنید. اغلب ییراهن‌های لینن برای دِرِس کد کژوال یا اسمارت کژوال مناسب ترند. البته انواع پیراهن‌های رسمی نیز با این پارچه دوخته‌ می‌شوند که باید در خرید آن‌ها به نوع یقه و آستین‌های آن توجه کنید.

از خرید پیراهن لینن تنگ بپرهیز. فلسفه پوشیدن پیراهن لینن، چسبان نبودن آن است. پیراهن لینن خوب باید فیت آزاد و راحتی داشته باشد تا هوا بتواند در زیر آن جریان داشته باشد و احساس خنکی ایجاد کند. اغلب پیراهن‌های لینن به رنگ‌های پاستلی و روشن تولید می‌شوند. دلیل این رنگ‌ها، متناسب بودن آن با فصل تابستان است. البته انواع طرحدار آن نیز در بازار یافت می‌شود که برای داشتن ظاهری شلوغ، انتخاب‌ مناسبی خواهند بود.

شلوار لینن

از آنجایی که پارچه لینن قدرت انعطاف و کشسانی بالایی ندارد، بهتر است از انواع شلوار لیننی استفاده کنید که فیت گشادتر و آزادتری دارند. شلوارهای راسته لینن که دارای دمپای گشادی هستند و حتی بالاتر از قوزک پا دوخته می‌شوند، انتخاب‌های مناسبی برای استایل‌های دِرِس کد کژوال خواهند بود.

اما اگر به دنبال شلوار لینن رسمی تر و مجلسی می‌گردید، انواع شلوار گورکا یا پیلی دار لینن، بهترین گزینه‌های شما خواهند بود. در کل توصیه می‌شود اگر می‌خواهید شلوار لینن مجلسی تهیه کنید، به دنبال انواع پیلی دار آن باشید.

شلوار لینن پیلی دار، فضای تحرکی بیشتری در دور ران و نشیمنگاه ایجاد می‌کند و از بد ایستادن، در قسمت جیب یا زانو در مرور زمان جلوگیری می‌کند. به اصطلاح جیب‌های وا رفته یا زانو انداختن در انواع شلوارهای پیلی دار لینن، کمتر دیده می‌شوند.

به قد شلوار لینن در خرید دقت کنید. شلوار لینن بعد از چندین بار شستشو، حتی با وجود احتساب آبرفت پارچه، همچنان کمی کوتاه تر می‌شود. پس در انتخاب قد شلوارتان کمی محتاطانه تر از سایر شلوارهایتان عمل کنید.

کت شلوار لینن/ بلیزر لینن

از آنجاییکه پارچه لینن، مختص آب و هوای گرم است، کت شلوارهای تولید شده از این پارچه اغلب تک دکمه (Single Breasted) می‌باشند. البته انواع دابل برستد کت شلوارهای لینن نیز امروزه برای دِرِس کد اسمارت کژوال روانه بازار شده اند اما قطعا این نوع کت شلوارها به نسبت انواع تک دکمه، گرم تر خواهند بود.

همه ما می‌دانیم که پارچه لینن، در هر حالت، چروک خواهد شد. حتی اگر اتو خوبی نیز خورده باشد باز هم چین و چروک پارچه لینن، غیر قابل انکار است. به همین دلیل انواع کت شلوار یا بلیزرهای تهیه شده از این پارچه بیشتر برای دِرِس کدهای اسمارت کژوال و کژوال مناسب اند و برای موقعیت‌های رسمی جایگاه چندانی ندارند. به هنگام خرید یک بلیزر لینن باید به جزئیات لباس دقت کنید.

انواع کت و بلیزهای لینن، ساختارهای سنگینی چون جیب‌های فلپ دار یا سرشانه‌های برجسته ندارند.

مراقبت از لینن

پوشاک لینن، همیشه رطوبت و تعریق بدن را به خود جذب می‌کنند. شما حتما باید بعد از هر بار استفاده، آن‌ها را شستشو دهید. در صورتیکه تعریق و ترشحات پوستی بر روی پوشاک لینن باقی بماند، الیاف آن مستعد رشد باکتری‌هایی خواهد شد که لباس شما را بد بو خواهد کرد. پس توصیه می‌کنیم بعد از هر بار استفاده پوشاک لینن خود را بشویید و یا حداقل در محیطی آویزان کنید که سریع تر خشک شوند.

برای شستن پوشاک لینن، بهتر است آن‌ها را با آب گرم یا ولرم و با دست بشویید. درصورتیکه از ماشین لباسشویی استفاده می‌کنید، از برنامه‌های شستشو طولانی مدت و یا با آب داغ بپرهیزید. به جای آن از برنامه‌‌های دستشور کردن و با آب ولرم ماشینتان استفاده کنید. همیشه از شوینده و نرم کننده‌‌های ملایم استفاده کنید و از انواع سفید کننده‌ها مثل وایتکس برای شستشو پوشاک لینن بپرهیزید. وایتکس به راحتی می‌تواند بافت لباس لینن شما را خراب یا سوراخ کند.

برای لکه گیری از روی لباس لینن، بهترین روش غوطه ور کردن آن در یک محلول رقیق آب و شونده متناسب است. اجازه دهید لباس شما 30 تا 45 دقیقه در داخل محلول آب و شوینده ملایم، خیس بخورد و سپس آن را به آرامی با دست بشویید. از چنگ زدن یا سابیدن پارچه برای از بین بردن لکه بپرهیزید. مالش شدید باعث خواهد شد تا الیاف پارچه از هم دیگر باز شوند یا لباس شما را مستعد سوراخ شدن خواهند کرد.

برای خشک کردن پوشاک لینن، به یاد داشته باشید که بهترین روش، خشک کردن آن‌ها در هوای آزاد است و بهتر است قبل از آویزان کردن، آن‌ها را یک یا دوبار برای باز شدن چروک‌ها و اتو کردن راحت تر، بتکانید. حدالامکان از ماشین‌های خشک کن استفاده نکنید و اجازه دهید اجناس لینن در نور غیر مستقیم خورشید و یا هوای آزاد و در سایه خشک شوند.

برای درک بهتر مطلب می‌توانید نوشتار مرتبط با روش‌های نگهداری پوشاک را مطالعه کنید.

اتو کردن لینن

برای اتو کردن پارچه لینن، بهترین روش، نم دار کردن آن و سپس اتو کردن آن با دمای بالا یا اتو بخار است. برای اتو کردن پارچه‌های لینن، شما نیازی به پهن کردن یک لایه پارچه دیگر ندارید. پارچه لینن در روند اتو کردن هیچگاه براق نخواهد شد.

برای حذف کردن چروک پارچه لینن، بهتر است قبل از اتو کردن با آبپاش کمی پارچه را مرطوب کنید. برای اتو کردن قسمت‌های مهمی چون یقه کت یا پیلی‌های شلوار به یاد داشته باشید که بعد از برداشتن اتو آن را سریعا با یک اتو سنگی خنک کنید. اگر به اتو سنگی دسترسی ندارید می‌توانید با یک فلز سرد آن را خنک کنید. این کار باعث خواهد شد تا پارچه لینن، حداقل در ساعات اولیه کمتر چروک شود.

اما به یاد داشته باشید که یکی از زیبایی‌های پارچه لینن، همان چروک شدن آن است. طبیعت پارچه لینن با چروک شدن گره خورده است پس بهتر است به جای صرف زمان زیاد برای حذف کردن ریزترین چروک‌ها، از آن‌ها چشم پوشی کنید. لینن بعد از ساعت‌ها اتو، باز هم در عرض چند ساعت چروک خواهد شد.

تجربیات شما

چه آیتم‌هایی از جنس پارچه لینن در کمد لباس شما وجود دارد؟

  • محبوب ترین آیتم لینن از نظر شما چیست؟
  • چه ویژگی لینن از نظر شما جذاب تر است؟

لطفا نظرات خود را با ما در قسمت دیدگاه به اشتراک بگذارید. نظرات شما قطعا در روند تولید محتواهای بعدی تاثیرگذار خواهند بود و ما را با دغدغه‌های شما بیشتر آشنا خواهند کرد.

پیام بگذارید