“نور در واقع یک نوع انرژی است.” این جمله سرنخ پاسخ به سوالمان خواهد بود. این انرژی از طریق امواج الکترومغناطیس از خورشید به زمین می‌رسد. امواج الکترومغناطیس دارای طول موج‌های مختلفی‌اند که سطح انرژی متفاوتی نیز به اشیا منتقل می‌کنند. امواج رادیویی، مایکروویو، مادون قرمز، نور مرئی، فرابنفش، پرتو ایکس و گاما دسته بندی‌های کلی از این امواج الکترومغناطیسی‌اند که دارای طول موج‌های متفاوتی می‌باشند. هرچقدر طول موج یک پرتو کمتر باشد (مثل فرابنفش) انرژی بیشتری را به اجسام منتقل می‌کند.

نور مرئی بازه‌ای از پرتوهایی با طول موج 400 تا 750 نانومتری است که چشم انسان، قابلیت دیدن آن‌ها را دارد. در واقع این پرتوها، بازتاب امواجی‌اند که از خورشید یا هر منبع نوری به آن‌ها تابانده شده است. برخی از اشیا، امواج نور را به خود جذب می‌کند و برخی دیگر نیز امواج نور را بازتاب می‌دهند. جذب امواج در رنگدانه‌های مختلف متفاوت است. پیگمانته‌های (رنگدانه) سیاه، امواج را بیشتر به خود جذب می‌کنند. در واقع انرژی بیشتری را به خود می‌گیرند، در حالیکه پیگمانته‌های سفید رنگ و روشن‌تر، امواج را بیشتر بازتاب می‌دهند و در واقع انرژی امواج الکترومغناطیسی را از خود دور می‌کنند.

زمانی که می‌گوییم: یک جسم سیاه رنگ امواج نور بیشتری را جذب می‌کند، بدین معنا است که مولکول‌های آن جسم انرژی بیشتری به خود می‌گیرند” این انرژی بیشتر می‌تواند به حالت گرمای تابشی از اجسام خارج شود. انرژی نوری که به مولکول‌های اجسام سیاه رنگ مثل پارچه منتقل می‌شود؛ جنبش مولکولی پارچه را افزایش می‌دهد که می‌تواند به روش تابش حرارتی از پارچه خارج شود. همین امر باعث می‌شود تا رنگ مشکی، احساس گرمای بیشتری تولید کند. پارچه‌های سفید رنگ و روشن از آنجاییکه نور کمتری را جذب کرده‌اند در اصل انرژی را بیشتر بازتاب داده‌اند و هیچ انرژی مضاعفی برای تابش حرارتی ندارند. در نتیجه احساس خنک تری دارند.